fwasilcz pisze:Mnie trochę dziwi, że w 3 secie Łomacz nie zareagował na zmianę atakującego i dalej omijał prawe przy wystawach. Aż się prosilo dać do Teppana, jak na lewym się przyjmujący męczyli. Na pewno nie było nic do stracenia, a może miałby dzień konia.
W temacie Skry ta kwestia była również poruszona. Ja mam swoje wytłumaczenie na ten temat, inne spojrzenie. Bo tu sama taktyka, to zdaje się, że nie wszystko. Łomacz ma po prostu zakodowanego w głowie: Wlazłego (grę z nim, złe wzorce), ma zakodowany tryb Mariusza Wlazłego.
![:]](./images/smilies/icon_lol.gif "Laughing")
A jak wiadomo, dotychczasowe nawyki trudno zmienić, przestawić się - stąd efekt był taki, że Łomacz nie chciał grać prawym skrzydłem, z wiadomych względów. Nie był to pierwszy mecz w wykonaniu Łomacza, gdy na boisku był Teppan, a mimo tego - gra toczyła się, jakby stał tam Wlazły. To, że Łomacz nie chciał rozgrywać do Estończyka, było już zauważone i poruszane w temacie którejś kolejki lub w temacie ligi mistrzów.
W momencie, gdy Wlazły był kontuzjowany, a grał Teppan, również występowało to "zjawisko", ten lęk, ta dziwna inklinacja - niechęci rozgrywania na prawe skrzydło, tym bardziej było to niezrozumiałe, bo Teppan grał świetnie. Jednak w pewnym momencie: Grzesiu, w końcu otworzył się na tego Teppana w 100% i mu zaufał, i razem grali, jak z nut, lecz wrócił Mario i wszystko popsuł. Automatycznie wróciły stare przyzwyczajenia Grześka do gry z Mariuszem i wszystko poszło, jak krew w piach. Cały trud gry z Teppanem poszedł na marne. Stare i złe nawyki nie tak łatwo wyplenić. Wróciliśmy do gry z Mariuszem i tego trendu na nierozgrywanie do atakującego - już nie udało się odwrócić, zabrakło czasu, który znów był potrzebny. Teppan pozostał niezauważoną koszulką i mógł na spokojnie szykować się do wywiadu z dziennikarzami. Nastał pogrzeb Skry. Ot i cała historyja.
